20 li yaşlarında
yağız delikanlıydık bi zamanlar.kızlar bacımızdı devrimden
öte diyarda...ve aşk saklı acımızdı bastırılmış emperyalist
duygularımızda.içimize atıyorduk olabildiğine dürtülerimizi-
serenad yerine slogan vardı dilimizde ,elimizde bir tutam saç
yerine marx-kapital ...ölümüne sevmek şimdiki zamanda tek bir
bedene endeksli iken biz di’li geçmişte halkımıza sevdamızdan
feda ettik canımızı...anarşist idik faşizan ruhlu sam amca
kuklalarının gözünde , binlercemiz mevzilerinde omuz verdiğimiz
memleketin ‘askısı’ ile tanıştı yüzlercemiz gibi yüksek
gerilime kapılmadan önce ve onlarcamız elde mavzer boynumuzda darağacı ; katledildik- ama en büyük aşkımızdan dönmedik
..yıllar geçti mezarlarımıza kan gülleri taktılar ama biz hiç
ölmedik ...
