29 Ocak 2018 Pazartesi

94'ün Eylül'ü

klimalı arabalara gücümüzün yetmediği yıllardı o zaman ,
abimle aynı odayı kullanıp salondaki koltuklarda uyuduğumuz , tabi misafirler gittikten sonra
ve tatil için babamın haydi gidiyoruz demesini bekleyişler

sonrası ; kavurucu ağustosun ertesi 
10. doğum günüm , üflediğim ilk mum
hani Yıldız'ın ilk çıktığı o yaz , çocuk aklımla aşık oluşum
o dur ki walkman alıcam diye okul sonrası çalışmam
ve dönüp dönüp tekrar dinlemem sonra tekrar  ;

''açılır sonsuz kere yoluna güllerim
koparıp atsan da solmaz gönlüm nafile ...''  Yıldız'ın sesi ...

çok uzak değil 94'ün Eylül'ü oysaki





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder