2 Aralık 2010 Perşembe

kahraman babama..

Görselliği belli olmayan, hislerimle yaşadığım o kirli dünyanın iyisiydin. Yüzün yoktu belki amakalbinde görüyordun her şeyi. Hiç tanımadığım idolümdün sen benim. Sana benzeyişimin bana verilmiş bi kudret olduğunu düsünürdüm hep. Uykuya her dalışımda yeni öyküler yazardım seninle dolu ama benim olmadığım. Ardı arkası kesilmeksizin dinlerdim seni bana anlatan kalbimi. Sonra uyanırdım aniden. Düsünürdüm, varoluşuma sebep sen, yokoluşuna akıl sır ermez. Nefes alışım, göz yaşım, mutluluğum, her şey için teşekkürler kirli dünyamın temiz kahramanı. İyi ki varsın.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder